Prezenty!

Dziś dostałam super prezent - pełną torbę różnokolorowych materiałów od mamy koleżanki z pracy. Ucieszyłam się jak dziecko! uwielbiam takie niespodzianki! Zwłaszcza, że już kiedyś dostałam od tej samej mamy książkę o szyciu, materiałach, metodach łączenia materiałów, itp.
Na pewno prędzej czy później coś z tych tkanin powstanie, a tymczasem prezentuje kolekcję, która od dziś zagości w moim "magazynie".

Jeśli szukacie prawdziwych prezentów, polecam sklep

Drugie życie materiału...czyli uszyłam bluzkę.

Dziś będzie krótko i zwięźle:-) Jakiś czas temu znalazłam w SH dość duży kawałek materiału, który służył prawdopodobnie za obrus lub duuuużą serwetę. Postanowiłam przerobić go na bluzkę. Dodam, że to moja pierwsza bluzka, więc proszę o wyrozumiałość;-) Bazą był model 27 E z "Diana. Szycie bez tajemnic" ze stycznia 2013. Chociaż teraz jak patrzę na oryginał i na moją bluzkę, to stwierdzam że wykrój był naprawdę tylko bazą, bo kilka rzeczy zmieniłam: długość rękawów, długość bluzki oraz lekko zmodyfikowałam krój. Przy dekolcie po prawej stronie zaprasowałam pocięte kawałki termotaśmy.

A oto efekt:

Przeróbka sukienki. W sam raz na złotą polską jesień...

...której do tej pory nie było. Dopiero dziś zrobiła się ładna pogoda, która delikatnie zakrawa o polską złotą jesień i wykorzystałam ją na udokumentowanie moich ostatnich poczynań;-) W dzisiejszym poście przedstawię przeróbkę ogromnej sukienki. Zakupiłam ją w moim rodzinnym Sanoku, gdy podczas shoppingu z Mamą zahaczyłam o second-handy. Poszukiwałam głownie jakichś ciekawych tkanin, ale oczywiście takowych nie znalazłam, natomiast w moje ręce wpadła beżowa sukienka za całe...1,50 zł;-) sukienkę w takiej cenie się po prostu kupuję i nie marudzi;-) A że była nieco za duża...no cóż...sie szyję, się ma;-)

Postanowiłam ją przerobić na podobną do tej, którą widziałam ostatnio w jednej z sieciówek (zdjęcie poniżej):

 

Zwęziłam ją "po całości", wszyłam podszewkę do dolnej częsci sukienki oraz gumkę w pasie, żeby była bardziej dopasowana. 

Do kieszeni doszyłam ręcznie dwa 2-centymetrowe paski z ozdobnej taśmy z koralików. Całość przedstawiam poniżej.

Szalo-komin na ślub razy dwa:-)

Ten post miał pojawić się już w sierpniu, ale brak czasu i czekanie na zdjęcia wpłynęły na małe opóźnienie. Rzecz, jeśli chodzi o wykonanie, jest baaardzo prosta, natomiast mnie przysporzyła nieco stresu ze względu na fakt, że była szyta na ślub, na którym zawsze wszystko jest idealne. Dodatkowo, szyłam dla kochaniutkiej Sisterki, dlatego starałam się, żeby wyszło jak najlepiej;-) Chodzi o szalo-komin, czyli narzutkę na ramiona, która była zastępstwem dla klasycznego bolerka. A że na ślubie szal się zagubił (działo się, działo!), na 15 min przed poślubną sesją zdjęciową powstał kolejny szal;-)

Szycie też kołem się toczy...czyli spódnica z koła

Jak w tytule...dziś zaprezentuję jedno z moich najnowszych dokonań - spódniczkę uszytą na planie koła. Do jej stworzenia użyłam materiału, który kupiłam na początku mojej przygody z szyciem i służyć miał do ćwiczeń, a że został całkiem spory kawałek, postanowiłam go wykorzystać, bo przecież nic nie może się zmarnować;-). Na obrazku poniżej pokażę, jakie kroki należy wykonać, aby taka spódnica dołączyła do naszej garderoby;-) Plusem tego ciuszka jest to, że szyje się go błyskawicznie i całość wraz ze zmierzeniem się i krojeniem materiału zajmuje niecałą godzinę. Na początku mierzymy obwód bioder, następnie określamy długość spódnicy, pamiętając o dodaniu 2-3 cm na podłożenie. Nasz materiał składamy prawą stroną do prawej i jeszcze raz na pół, tak żeby powstał nam prostokąt. Obwód bioder dzielimy przez 6,28 i odmierzamy tę liczbę (u mnie około 15 cm) od punktu, gdzie łączy się nam złożony materiał, zaznaczając sobie tę odległość na dwóch krawędziach. Punkty łączymy w łuk i od tej krawędzi zaznaczamy sobie długość spódniczki. Tutaj też najlepiej zaznaczyć sobie punkty w bliskich odległościach i połączyć całość w kolejny łuk.


Następnie pozbywamy się "górnego" łuku, wycinając go, dzięki czemu powstaję nam mniejsze koło.

Następnie kroimy dół, podkładamy brzegi, wszywamy gumkę i gotowe!

Nawet fotograf się załapał na zdjęcie...;-)

Via dei Condotti - raj dla miłośników znanych marek. Jeszcze kilka lat i zacznę się rozglądać za wolnym lokalem na tej ulicy;-)

Podglądnęliśmy też kolegę "po fachu"...